Książka poświęcona jest analizie językowych tekstów kultury pod kątem cech przypisywanych zdarzeniom komunikacyjnym w aktach subiektywnej interpretacji. Indywidualne ujęcie tekstowości buduje autorka na podstawie kodu językowego poświadczonego w różnych odmianach funkcjonalnych języka (rejestrach). Analizy wraz z fundamentalnym wykorzystaniem wiedzy historycznej i kulturowej stanowią źródło dostępu do interpretacji zdarzeń tekstowych w superstrukturach zorganizowanych hierarchicznie i skonwencjonalizowanych, włączonych w strukturę językową różnych gatunków tekstów historycznych: ustawodawczych, publicystycznych, literackich, korespondencji, prelekcji, a także w makrostrukturach reprezentujących lproblematykę dyskursu: prawnego, artystycznego i naukowego. Bierze się tu pod uwagę gramatykę tekstu obejmującą repertuar kategorii funkcjonalnych i system reguł ich uporządkowania. Schematy wypowiedzi sugerują, że istnieją typy tekstów kojarzone z globalnymi formami organizacji formy i treści. Charakterystyce podlegają poświadczone w nich zjawiska języka zanurzone w dyskursie poprzez uczestnictwo kolejnych pokoleń w procesie komunikacyjnym i na tej podstawie interpretowane są problemy semiotyczne dotyczące nawiązań międzytekstowych w postaci transformacji tekstów. owych w postaci transformacji tekstów.
|