W ciągu niemal ćwierć wieku działania Wydawnictwo Collegium Columbinum publikuje monografie naukowe, które stanowiły zawsze i stanowią istotny wkład w rozwój dziedziny

nauk humanistycznych (głównie filozofia, historia, językoznawstwo, literaturoznawstwo, nauki o kulturze i sztuce),
nauk społecznych (nauki o komunikacji społecznej i mediach, nauki o polityce, administracji i politykach Publicznych, nauki socjologiczne, psychologia, prawo kanoniczne),
sztuki (sztuki filmowe i teatralne, sztuki muzyczne, sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki)
oraz dziedziny nauk teologicznych.

Wydawnictwo kieruje się wartością naukową publikowanych monografii i dba, by prezentowały one najwyższy poziom naukowy.
Więcej

STRONA GŁÓWNA

Bibl. Duchowości Europejskiej (2)

PRIVATISSIMA

1 x	P. Zięba, Z dziejów polskiej konwencji wydawniczej. Edytorskie koncepcje i praktyka wydawnicza Józefa Ignacego Kraszewskiego

45,90 zł

LOGOWANIE
DLA ODBIORCÓW
HURTOWYCH:

Adres e-mail:

Hasło:

Nie pamiętasz hasła?

Nowe konto hurtownika
(rejestracja)

Collegium Columbinum
31-831 Kraków
ul. Fatimska 10
NIP: 678-312-12-71

tel./fax: +48 12 641 42 54
kom.: +48 601 444 567
email: napisz do nas

Moje konto | Zawartość koszyka | Zamówienie

Strona główna » Katalog » BT (II) » BT-LXIV

Publikacja 110 z 173 w serii: BT (II)

W.Gruchała, Architekt prozy - Wacław Berent

Kliknij na ilustracji, aby ją powiększyć

W.Gruchała, Architekt prozy - Wacław Berent

Symbol: BT-LXIV

CENA netto: 41,82 zł
CENA brutto (z VAT 5%): 43,91 zł

WYDANIE:
Kraków 2007

ISBN: 987-83-89973-68-8

Książka skrupulatne opisuje zasady, jakie rządzą pisarskim idiolektem Wacława Berenta. Zasadniczo skupiają się one wokół wielokrotnie już dyskutowanej relacji między lirycznością i dramaturgicznością jego prozy, a także wokół – może słabiej zaakcentowanej – kwestii stylizacji (a nawet pastiszowości). Są to ważne obszary naukowej refleksji, na których jeszcze nie jeden raz przyjdzie badaczom odbyć większe i mniejsze potyczki. Atutem tego studium jest pomysł badawczy: świetne dopełnienie, by tak rzec, „miejsca koronnego” w berentologii. Chodzi mianowicie o elocutio, tj. zasadę językowej organizacji stylu indywidualnego, idiolektu pisarskiego. Opracowanie to może stać się dobrym punktem wyjścia do kolejnych prac o Wacławie Berencie, tym razem traktujących o jego artystycznej wyobraźni. Niezłą perspektywą dla takich badań może być – już po rozpoznaniu retorycznych zastosowań pisarza – interpretacja jego prozy stylami krytyki tematycznej (z recenzji wydawniczej).

© Collegium Columbinum
2005-2022

Strona główna | do góry