Utwory dawnej literatury polskiej dochowały się w znacznej części w odpisach anonimowych lub opatrzonych różnymi, często fałszywymi atrybucjami. Wiele również ukazało się w druku bez nazwiska autora lub pod pseudonimowym jego ukryciem. Wcale liczne przeróbki, plagiaty i mistyfikacje jeszcze bardziej utrudniają ustalenie rzeczywistego autorstwa. A choć utwór literacki ważny jest dla nas przede wszystkim ze względu na swe immanentne wartości, to właściwa jego atrybucja, a dzięki temu powiązanie z biografią określonego autora i umieszczenie w kontekście innych jego dzieł, pozwala lepiej zrozumieć sens tego utworu, a także rzuca nowe światło na osobowość pisarza, która przecież tak samo jest uprawnionym przedmiotem badania naukowego. Nic więc dziwnego, że ustaleniu autorstwa poświęcili filologowie (a czasem historycy) wiele trudu i inwencji; bibliografia prac na ten temat objęłaby setki pozycji. Autor bada na przykładach utworów w dziejach literatury ważnych, jak sobie w tych sprawach uczeni poczynali i do jakich rezultatów dochodzili... Opracowanie prof. Henryka Markiewicza jest pierwszym u nas tego typu całościowym ujęciem, wskazującym na metodologiczne i praktyczne zagadnienia związane z atrybucją bezimiennego dzieła literackiego.
|